http://www.ozanyarman.com/diesirae.html
KAHIR GÜNÜ (DIES IRAE)
Ozan Yarman (Sonbahar 2010)
1
Kahır günü! O gün,
Ki şahidi Nebi ve kahin kadın,
Dürülecek hesabı küllü yüzyılların!
1
Dies iræ! dies illa
Solvet sæclum in favilla:
Teste David cum Sibylla!
2
Yargıladığında Malik’i Din gününün
Her ameli önündeki gözünün,
Yıkılacak sanki kubbesi göğün!
2
Quantus tremor est futurus,
Quando iudex est venturus,
Cuncta stricte discussurus!
3
Çınlayan o ses, üflendiğinde Sur,
Çatlatacak taşlarını bütün kubur
Ve kaplayacak yeryüzünü yüce bir Nur!
3
Tuba, mirum spargens sonum
Per sepulchra regionum,
Coget omnes ante thronum.
4
O zaman, dili tutuk tüm alemin,
Faydası yok cana, ana, baba, sülalenin
Malik buyuracak: “Hepiniz huzuruma gelin!”
4
Mors stupebit, et natura,
Cum resurget creatura,
Iudicanti responsura.
5
O Kitap ki, ıskalanmamış tek bir şey,
Yazılmış içine olup biten pey-der-pey,
Sol eline verilenlerin hali vay ki vay!
5
Liber scriptus proferetur,
In quo totum continetur,
Unde mundus iudicetur.
6
Aziz ve Hakim Allah Arş’a kurulur,
Kaçmaya kalkan tez zincire vurulur,
Herkese yapıp ettiği bir bir sorulur.
6
Iudex ergo cum sedebit,
Quidquid latet, apparebit:
Nil inultum remanebit.
7
Zayıf düşürülmüş fasık, güçlü olana
Çatar, hani bağışlanma, onca yalana?
Mümin bile muhtac iken bir şefaat edene?
7
Quid sum miser tunc dicturus?
Quem patronum rogaturus,
Cum vix iustus sit securus?
8
Ey bağışlaması bol olan yüce Rab,
Yardımın olmasa halimiz harab…
Kurtuluşa erdir, bitsin bu ıstırab!
8
Rex tremendæ maiestatis,
Qui salvandos salvas gratis,
Salva me, fons pietatis.
9
Hatırla bizi Habib-Allah o sarsıcı gün.
Sırat el-Müstakim’e dayanmışız büsbütün,
Şefaat et! Allah katında geçer senin sözün!
9
Recordare, Iesu pie,
Quod sum causa tuæ viæ:
Ne me perdas illa die.
10
Her Resul mahşerde o gün ümmetini gözler;
Hak yolunda çektiler ne belalar, güçlükler…
Sırf onlara uyanlar kurtulabilecekler!
10
Quærens me, sedisti lassus:
Redemisti Crucem passus:
Tantus labor non sit cassus.
11
İntikam sahibi ulu Yaradan…
Umutluyuz şimdi bağışlamandan,
Kurtar bizi cehennem azabından!
11
Iuste iudex ultionis,
Donum fac remissionis
Ante diem rationis.
12
Ne çok günah yüklendim ömrüm boyunca…
Yüzüm kızarır tümünü ard arda koyunca!
İşte duam… karınca, olsa da, ağırlığınca!
12
Ingemisco, tamquam reus:
Culpa rubet vultus meus:
Supplicanti parce, Deus.
13
Sen ki tertemiz kıldın Meryem kulunu,
Affettin nice tövbekarı, şaşırsa bile yolunu,
Umudum var, bilmesem de sağımı solumu!
13
Qui Mariam absolvisti,
Et latronem exaudisti,
Mihi quoque spem dedisti.
14
Layık değil niyazım bağışlanmaya elbet,
Ama Sen Adilsin, göster bana da merhamet.
Değmesin, ne olur, üstüme o yakıcı lanet!
14
Preces meæ non sunt dignæ:
Sed tu bonus fac benigne,
Ne perenni cremer igne.
15
Eriştir kurtulanların yurdunda bir nimete,
Yoldan sapmışlardan uzak bir himmete,
“Selam” diyen güler yüzler içinde bir cennete!
15
Inter oves locum præsta,
Et ab hædis me sequestra,
Statuens in parte dextra.
16
Sevkedilmişken caniler boyunları halkalı ateşe,
Atılmaktayken kefere gayya kuyusuna peşpeşe,
Rahmetini arayan salihler için cennetler döşe!
16
Confutatis maledictis,
Flammis acribus addictis:
Voca me cum benedictis.
17
Ellerim açık, alnım secdede,
Her kebire bir sebeb-i müşeddide,
Yakarışlarım artık son raddede!
17
Oro supplex et acclinis,
Cor contritum quasi cinis:
Gere curam mei finis.
18
Gözlerin yuvalarından fırladığı o gün,
Külden kemikten herkesi dirilttiğin gün,
Yarlığa ey alemlerin Rabbi
Salih imanla katına gelenleri.
18
Lacrimosa dies illa,
Qua resurget ex favilla
Iudicandus homo reus.
Huic ergo parce, Deus:
19
Ey şerefli Enbiya,
Siz de şefaat edin onlara. Amin.
19
Pie Jesu Domine,
Dona eis requiem. Amen.
CUMHURİYET’İN 100. YILI MARŞI ( “ŞANLI HİLÂL” )
Kökeni Ergenekon,
Bir özüyse Kral Sargon…
Efsane Türk Budunu –
Yıkmış Tabgaç putunu –
Yontmuş Yazıtı Orhon…
Yayıldıkça, aştıkça,
Türlü düşman şaştıkça,
Çağıldayan UYGARLIK,
Kurmuş onlarca Hanlık,
Sel olup da taştıkça…
Selçuklu – Karahanlı,
Vârisleri Osmanlı;
Tarih uzun methedip,
Harp oyunu vazedip,
Destan yazmışlar şanlı!
ENBİYÂ, İmam Ali,
Raşidûn, bildik Velî!..
DİN Hicaz’a mı salttı?
Bünyesinde sağalttı
Anadolu – Rumeli…
KİTAB’tan yaprak yaprak,
BİR ALLAH’a taparak,
HİLÂL aşkı vuruşup,
Şehidlik için coşup,
VATAN kıldık şu toprak!..
“Çiğneyip aştım, bendim,
Makûs tâlihim, yendim!
Mülküm bağışladıysam,
Ruhum da adadıysam,
Âdil HAKK’a güvendim!”
Yıkımın eşiğinden,
Türklüğün beşiğinden
Çıkan ATAM, döndürdü;
Şerr hırsları söndürdü
Zâlimler döşeğinden!
Ezan – Gazi bana kut.
Ey Türkoğlu, sözün tut!
Hür olarak yeşerdi;
Bu ülkenin her ferdi,
Türklük için bir umut!
Yordam sapasağlam çat!
Dış-güçler bazen başat;
Kuşatmayı yarınca,
Ailene varınca,
Yavruna sarılınca –
İncitme kuş, karınca –
NUR kaplasın kat-be-kat!
Can kardeşiz, yahut eş,
Olma sakın ha kalleş!
RAHMAN’dan lûtuf yurdun;
Kanla irfanla kurdun…
Milyonlarla bütünleş!
Ay-Yıldızla sakındır,
Teknik zafer yakındır!
Duyuyor musun sesi?
Enselerde nefesi;
Ordun akın akındır!
Cihanda, Türk Milleti,
Koru her Emaneti!…
Davamız Nâmus, Haklar;
Görsün hain mihraklar,
Türk eliyle zilleti!
Sanadır canım feda;
Ölümsüzdür şüheda!
Görününce ufuktan,
Parıldıyor şafaktan,
BAYRAĞIMDAKİ eda!
CUMHURİYET’tir elbet,
Devlet-i Ebed Müddet…
Mazlumların kederi,
Hepimizin kaderi;
Dimdik dur İLELEBET!
Bu mukaddes vatanı bize armağan eden tüm şehidlerimize ve gazilerimize ithaf olunur…
Dikkatinize saygılarımla sunarım,
Prof. Dr. Ozan Yarman
İstanbul Üniversitesi
20-22 Ocak 2022
MARCH OF THE REPUBLIC’S CENTENNIAL ANNIVERSARY (GLORIOUS CRESCENT MOON)
Her origin is Ergenekon,
One more essence of her is King Sargon…
The Legendary Turkish Peoples –
having toppled the idol of Tuoba –
Carved the Inscription of Orkhon…
Spreading and overcoming,
while various enemies turn stupefied,
The CIVILIZATION that splashingly breaks upon rocks
Established tens of Khanates
as it overflowed whilst becoming a deluge…
Seljuks to Karakhanids,
whose successor was the Ottomans
– that history praised at length,
Wrote glorious Epic Sagas
upon conceiving (many a) war strategy!
The PROPHETS, Imam (Congregational Leader) Ali,
and the Rashidun (Caliphs) we all came to know as Sages!
Was RELIGION solely the providence of Hijaz?
She (the Turkish Peoples) restored it in the bosom
of Anatolia and Thrace.
Worshipping the ONE GOD
Leaf upon leaf by the (HOLY) BOOK,
and battling for the love of the CRESCENT
while becoming enraptured for Martyrdom,
We established this soil as the FATHERLAND!..
“I have surpassed my limit by trampling it,
I have beaten my adverse fortune!
If I dedicated my propery
and devoted too my soul,
(It is because) I trusted in the Just TRUTH.”
My ELDER (ATATURK),
who emerged from the cradle of Turkishness,
Veered us away from the brink of devastation;
Extinguishing evil ambitions
from the foundation of wrongdoers!
Adhan and Ghazi (Veteran ATATURK) are to me sacred.
O ye son of Turk, keep your promise!
Freely they blossomed;
Every individual of this country
is a hope for Turkishness!
Establish the technique all oak and iron bound!
Sometimes the foreign powers are dominant;
After breaching the blockade,
upon reaching your family,
(and) Embracing your youngling –
Do not abuse bird or ant –
Let the (DIVINE) LIGHT then engulf (you) layer upon layer!
We are brothers/sisters of heart, or spouses,
Do not ever become perfidious!
Your homeland is a blessing from the BOUNTEOUS-NOURISHER;
You founded it with blood and wisdom…
Become (now) integrated with the millions!
Admonish with the Moon and Star,
Technical victory is close at hand!
Do you hear the sound?
Its breath is on the necks;
Wave upon wave your Army descends!
O Turkish Nation,
Protect every Entrustment in the world!..
Our cause is Honor, Rights;
May treacherous factions see
Abasement by the hand of the Turk!
My life to you I offer;
Immortal are the martyrs!
The countenance of my FLAG,
when it appears over the horizon,
Shines through the daybreak!
Verily it is the REPUBLIC
that is the State-Without-an-End…
The grief of the downtrodden
is divine allotment for every one of us;
Stay upright (O Turkish Nation) FOREVERMORE!
(MY TRANSLATION OF CUMHURİYET’İN 100. YILI MARŞI [ “ŞANLI HİLÂL” ])