http://www.ozanyarman.com/diesirae.html
KAHIR GÜNÜ (DIES IRAE)
Ozan Yarman (Sonbahar 2010)
1
Kahır günü! O gün,
Ki şahidi Nebi ve kahin kadın,
Dürülecek hesabı küllü yüzyılların!
1
Dies iræ! dies illa
Solvet sæclum in favilla:
Teste David cum Sibylla!
2
Yargıladığında Malik’i Din gününün
Her ameli önündeki gözünün,
Yıkılacak sanki kubbesi göğün!
2
Quantus tremor est futurus,
Quando iudex est venturus,
Cuncta stricte discussurus!
3
Çınlayan o ses, üflendiğinde Sur,
Çatlatacak taşlarını bütün kubur
Ve kaplayacak yeryüzünü yüce bir Nur!
3
Tuba, mirum spargens sonum
Per sepulchra regionum,
Coget omnes ante thronum.
4
O zaman, dili tutuk tüm alemin,
Faydası yok cana, ana, baba, sülalenin
Malik buyuracak: “Hepiniz huzuruma gelin!”
4
Mors stupebit, et natura,
Cum resurget creatura,
Iudicanti responsura.
5
O Kitap ki, ıskalanmamış tek bir şey,
Yazılmış içine olup biten pey-der-pey,
Sol eline verilenlerin hali vay ki vay!
5
Liber scriptus proferetur,
In quo totum continetur,
Unde mundus iudicetur.
6
Aziz ve Hakim Allah Arş’a kurulur,
Kaçmaya kalkan tez zincire vurulur,
Herkese yapıp ettiği bir bir sorulur.
6
Iudex ergo cum sedebit,
Quidquid latet, apparebit:
Nil inultum remanebit.
7
Zayıf düşürülmüş fasık, güçlü olana
Çatar, hani bağışlanma, onca yalana?
Mümin bile muhtac iken bir şefaat edene?
7
Quid sum miser tunc dicturus?
Quem patronum rogaturus,
Cum vix iustus sit securus?
8
Ey bağışlaması bol olan yüce Rab,
Yardımın olmasa halimiz harab…
Kurtuluşa erdir, bitsin bu ıstırab!
8
Rex tremendæ maiestatis,
Qui salvandos salvas gratis,
Salva me, fons pietatis.
9
Hatırla bizi Habib-Allah o sarsıcı gün.
Sırat el-Müstakim’e dayanmışız büsbütün,
Şefaat et! Allah katında geçer senin sözün!
9
Recordare, Iesu pie,
Quod sum causa tuæ viæ:
Ne me perdas illa die.
10
Her Resul mahşerde o gün ümmetini gözler;
Hak yolunda çektiler ne belalar, güçlükler…
Sırf onlara uyanlar kurtulabilecekler!
10
Quærens me, sedisti lassus:
Redemisti Crucem passus:
Tantus labor non sit cassus.
11
İntikam sahibi ulu Yaradan…
Umutluyuz şimdi bağışlamandan,
Kurtar bizi cehennem azabından!
11
Iuste iudex ultionis,
Donum fac remissionis
Ante diem rationis.
12
Ne çok günah yüklendim ömrüm boyunca…
Yüzüm kızarır tümünü ard arda koyunca!
İşte duam… karınca, olsa da, ağırlığınca!
12
Ingemisco, tamquam reus:
Culpa rubet vultus meus:
Supplicanti parce, Deus.
13
Sen ki tertemiz kıldın Meryem kulunu,
Affettin nice tövbekarı, şaşırsa bile yolunu,
Umudum var, bilmesem de sağımı solumu!
13
Qui Mariam absolvisti,
Et latronem exaudisti,
Mihi quoque spem dedisti.
14
Layık değil niyazım bağışlanmaya elbet,
Ama Sen Adilsin, göster bana da merhamet.
Değmesin, ne olur, üstüme o yakıcı lanet!
14
Preces meæ non sunt dignæ:
Sed tu bonus fac benigne,
Ne perenni cremer igne.
15
Eriştir kurtulanların yurdunda bir nimete,
Yoldan sapmışlardan uzak bir himmete,
“Selam” diyen güler yüzler içinde bir cennete!
15
Inter oves locum præsta,
Et ab hædis me sequestra,
Statuens in parte dextra.
16
Sevkedilmişken caniler boyunları halkalı ateşe,
Atılmaktayken kefere gayya kuyusuna peşpeşe,
Rahmetini arayan salihler için cennetler döşe!
16
Confutatis maledictis,
Flammis acribus addictis:
Voca me cum benedictis.
17
Ellerim açık, alnım secdede,
Her kebire bir sebeb-i müşeddide,
Yakarışlarım artık son raddede!
17
Oro supplex et acclinis,
Cor contritum quasi cinis:
Gere curam mei finis.
18
Gözlerin yuvalarından fırladığı o gün,
Külden kemikten herkesi dirilttiğin gün,
Yarlığa ey alemlerin Rabbi
Salih imanla katına gelenleri.
18
Lacrimosa dies illa,
Qua resurget ex favilla
Iudicandus homo reus.
Huic ergo parce, Deus:
19
Ey şerefli Enbiya,
Siz de şefaat edin onlara. Amin.
19
Pie Jesu Domine,
Dona eis requiem. Amen.
KIVANCIMIZSIN SEN ERDEMİR!
Ozan Yarman (24 Nisan 2004)
Demir-çelikte öncüyüz,
Türkiye’de birinciyiz,
Başaracağız! azimliyiz,
Kıvancımızsın sen Erdemir!
Hepimiz bir aileyiz,
Gece gündüz seninleyiz,
Başaracağız! azimliyiz,
Kıvancımızsın sen Erdemir!
Limanların vızır vızır,
Gemilerin yükü hazır,
Başaracağız! azimliyiz,
Kıvancımızsın sen Erdemir!
Harıl gürül fırınların,
Umudusun yarınların,
Başaracağız! azimliyiz,
Kıvancımızsın sen Erdemir!
Demir gibi işliyoruz,
Çelik gibi parlıyoruz,
Başaracağız! azimliyiz,
Kıvancımızsın sen Erdemir!
İsmet Burkay’ın “Ferahnak Valsi” (https://youtu.be/kLMjuKABgao) için Medhiye
17/10/2010
Uçtu güz zamanı kanatlanıp kırlangıçlar gibi raksı,
Gönül ummanlarına sabah düştü bak kıvrak, latif aksı.
Unutulmaya şu kalbi tatlı Burkay’ın nağmesi sakın,
Yoktur çün makamında bir ayıbı yahut seyrinde naksı!
Ozan Yarman
Çok eskilerden internet tanışıklığımız olan (aradan geçen zamanda temasımız kesilse de dostlukla yad ettiğim) Hüsnü Kurşun’un o günlerde yeni doğan bebeği için:
11/4/2002
Hasret ebeveyni yere serdi,
Kurşun adıyla feyz oldu erdi,
Artık evlat derdi sona erdi,
Bak şu felek bize neler verdi!
Nurtopu Eren dünyaya geldi.
Amerika da en uygun yerdi,
Feyzi Kurşun şimdi dünya ferdi,
Ey Hüsnü, Tanrı kayırır mert’i,
Bitti sonunda herkesin derdi,
Vuslat ile sevinç, çoşku geldi.
Bunca sıkıntı beni de gerdi,
Sonunda çileler sona erdi,
Zehra sevgiden bir ödül verdi,
Aslan Hüsnü baba oluverdi,
Eren Feyzi aramıza geldi…
Ozan Yarman